วันศุกร์ที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2553

บทสวดและคำแปล นิธิกัณฑะสุตตะคาถา

DSC08302_thumb[5] 

นิธิกัณฑะสุตตะคาถา

นิธิง นิเธติ ปุริโส คัมภีเร อุทะกันติเก

อัตเถ กิจเจ สะมุปปันเน อัตถายะ เม ภะวิสสะติ

ราชะโต วา ทุรุตตัสสะ โจระโต ปีฬีตัสสะ วา

อิณัสสะ วา ปะโมกขายะ ทุพภิกเข อาปะทาสุ วา

เอตะทัตถายะ โลกัสสะมิง นิธิ นามะ นิธิยยะติ

ตาวัสสุนิหิโต สันโต คัมภีเร อุทะกันติเก

นะ สัพโพ สัพพะทาเยวะ ตัสสะ ตัง อุปะกัปปะติ

นิธิ วา ฐานา จะวะติ สัญญา วาสสะ วิมุยหะติ

นาคา วา อะปะนาเมนติ ยักขา วาปิ หะรันติ นัง

อัปปิยา วาปิ ทายาทา อุทธะรันติ อะปัสสะโต

ยะทา ปุญญักขะโย โหติ สัพพะเมนะ วินัสสะติ

ยัสสะ ทาเนนะ สีเลนะ สัญญะเมนะ ทะเมนะ จะ

นิธิ สุนิหิโต โหติ อิตถิยา ปุริสสัสสะวา

เจติยัมหิ จะ สังเฆ วา ปุคคะเล อะตีถีสุ วา

มาตะริ ปิตะริ วาปิ อะโถ เชฎฐัมหิ ภาตะริ

เอโส นิธิ สุนิหิโต อะเชยโย อะนุคามิโย

ปะหายะ คะมะนีเยสุ เอตัง อาทายะ คัจฉะติ

อะสาธาระณะมัญเญสัง อะโจระหะระโร นิธิ

กะยิราถะ ธีโร ปุญญานิ โย นิธิ อะนุคามิโก

เอสะ เทวะมะนุสสานัง สัพพะกามะทะโท นิธิ

ยัง ยัง เทวาภิปัตเถนติ สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ

สุวัณณะตา สุสะระตา สุสัณฐานัง สุรูปะตา

อาธิปัจจัง ปะริวาโร สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ

ปะเทสะรัชชัง อิสสะริยัง จักกะวัตติสุขัง ปิยัง

เทวะรัชชัมปิ ทิพเพสุ สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ

มานุสสิกา จะ สัมปัตติ เทวะโลเก จะ ยา ระติ

ยา จะ นิพพานะสัมปัตติ สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ

มิตตะสัมปะทะมาคัมมะ โยนิโส เจ ปะยุญชะโต

วิชชาวิมุตติวะสีภาโว สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ

ปะฏิสัมภิทา วิโมกขา จะ ยา จะ สาวะกะปาระมี

ปัจเจกะโพธิ พุทธะภูมิ สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ

เอวัง มะหัตถิกา เอสา ยะทิทัง ปุญญะสัมปะทา

ตัสสะมา ธีรา ปะสังสันติ ปัณฑิตา กะตะปุญญะตันติฯ

คำแปล นิธิกัณฑะสุตตะคาถา

                    คนย่อมฝังทรัพย์ที่เก็บสั่งสมไว้  ในที่ลึกจนสุดน้ำ ด้วยคิดว่าเมื่อมีกิจที่จำเป็นเกิดขึ้น  ทรัพย์นี้จักเป็นประโยชน์แก่เรา  เพื่อเปลื้องตนจากราชภัยบ้าง  จากโจรภัยบ้าง เพื่อเปลื้องหนี้บ้าง  เพื่อประโยชน์ในคราวข้าวยากหมากแพงบ้าง  ในคราวคับขันบ้าง  ขุมทรัพย์ที่เขาฝังไว้ในโลก  ก็เพื่อประโยชน์นี้แล  ขุมทรัพย์ที่เขาฝังไว้อย่างดี  ในที่ลึกจนสุดน้ำ  ถึงเพี่ยงนั้นทั้งหมด  หาสำเร็จประโยชน์แก่เขาตลอดไปไม่  เพราะทรัพย์ที่เก็บไว้นั้น  เคลื่อนจากที่เดิมไปบ้าง  ความจำของเขาหลงเลือนไปบ้าง พวกนาค พวกยักษ์ ลักไปบ้างหรือทายาท ที่ไม่ชอบกันขุดเอาไป เวลาเผลอบ้าง ในเวลาเขาสิ้นบุญ ทรัพย์ที่เก็บไว้ทั้งหมดย่อหายสาบสูญไป

                   ขุมทรัพย์คือบุญของผุ้ใดไม่ว่าหญิงหรือชายที่ฝังไว้ดีแล้ว  ด้วยทาน ศีล ความสำรวมและความฝึกตนในเจดีย์ ในสงฆ์ ในบุคคล ในแขก ในมารดา บิดา หรือว่าในพีชาย ขุมทรัพย์นั้นชื่อว่าฝังไว้ดีแล้ว  ไม่มีใครผจญไปได้เป็นของติดตามตัวไปได้  บรรดาโภคะทั้งหลาย  ที่เขาต้องละแล้วไป  เขาจะพาเอาบุญเท่านั้นไปได้  ขุมทรัพย์คือบุญไม่ทั่วไปแก่คนอื่น  โจรลักไปไม่ได้  ติดตามตนไปได้  ปราชญ์พึงทำบุญนิธิอันนั้น  บุญนิธินั้นให้สิ่งที่ต้องการทุกอย่าง  แก่เทพดาและมนุษย์ทั้งหลาย

                     เทพดาและมนุษย์ทั้งหลายปรารถนาซึ่งผลใดๆ  ย่อมได้ผลทั้งหมดด้วยบุญนั้น  ความเป็นผู้มีผิวพรรณงาม ความเป็นผู้มีเสียงไพเราะ  ความเป็นผู้มีทรวดทรงงาม  ความเป็นผู้มีรูปสวย  ความเป็นผู้ยิ่งใหญ่  ความเป็นผู้มีบริวาร ผลทั้งหมด  อันเทพดาและมนุษย์ย่อมได้ด้วยบุญนิธินั้น  ความเป็นพระราชาในประเทศ   ความเป็นอิสระ  สุขของพระเจ้าจักรพรรดิ์อันพึงใจ  ความเป้ฯพระราชา  ในหมู่เทพ ผลทั้งหมดย่อมได้ด้วยบุญนิธินั้น

                    วิชชา(ความรู้) วิมุตติ (ความหลุดพ้น) และวสีภาพ (ความเป็นผู้ชำนาญการ) ของคนผู้อาศัยมิตตสัมปทา  (ความถึงพร้อมด้วยมิตร) ประกอบโดยอุบายแยบคาย  ผลทั้งหมด  ย่อมได้ด้วยบุญนิธินั้น  ปฏิสัมภิทา  วิโมกข์ สาวกบารมีญาณ ปัจเจกโพธิญาณและพุทธภูมิผลทั้งหมด  ย่อมได้ด้วยบุญนิธินั้น  ปุญญสัมปทานั้น  มีประโยชน์ใหญ่หลวงอย่างนี้  ฉะนั้นบัณฑิต ผู้มีปัญญา จึงสรรเสริญความที่บุคคลผู้ได้ทำบุญไว้แล้ว ดังนี้แล

วัดพุทธบูชา บางมด ทุ่งครุ กรุงเทพมหานคร ~ สวดมนต์วัดพุทธบูชา

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ภาพงานบุญ










india2553

dj100.25พาเที่ยวอินเดีย



หลวงพ่อพุทธเมตตาที่พุทธคยา

DSC08813 



 
Design by Wordpress Templates | Bloggerized by Free Blogger Templates | Web Hosting Comparisons